Vriendenkring
Hier zou ik graag een paar van mijn beste kameraden in de bloempjes willen zetten. En ik zal mij niet beperken tot mijn soortgenoten, want ook een aantal mensen reken ik tot mijn beste maatjes.
Ook breng ik hier hulde aan 2 van mijn reeds overleden kameraden. Bij deze wil ik duidelijk maken dat ze nog steeds in mijn hart leven.
Tosca (17/10/1996 - 11/09/2007 †)
Ah ... Tosca, de rottweiler. Al wie haar gekend heeft, weet nu wat het toonbeeld van een rottweiler is: trouw, standvastig, eerlijk en last but not least ... vriendelijk.
Tosca hield van reizen, wandelen, zwemmen en spelen met haar mensenvriendje Enio. Het is van haar dat ik geleerd heb hoe ik moet omgaan met kleine mensenkinderen.
De microbe van het reizen heb ik ook van haar gekregen. Net als haar wil ik in het buitenland een ambassadrice zijn voor grote honden. Ook wij kunnen mee wandelen op een markt of rustig slapen in een restaurant.
Zwemmen was haar passie. Je kon haar met geen stokken uit het water houden, erin wel. Door haar heb ik het plezier van water leren kennen, maar het moet gezegd zijn dat haar zwemstijl vele malen beter was dan mijn baksteenslag.
Tosca, waar je ook bent: baie dankie dat je mijn vriendin was!
